Σήμερα, τα υλικά αλουμινίου χρησιμοποιούνται ευρέως. Είναι σχετικά ελαφριά, έχουν χαμηλή αναπήδηση κατά τη διαμόρφωση, έχουν αντοχή παρόμοια με τον χάλυβα και έχουν καλή πλαστικότητα. Έχουν καλή θερμική αγωγιμότητα, αγωγιμότητα και αντοχή στη διάβρωση. Η διαδικασία επιφανειακής επεξεργασίας των υλικών αλουμινίου είναι επίσης πολύ ώριμη, όπως η ανοδίωση, η συρματοποίηση κ.λπ.

Οι κωδικοί αλουμινίου και κραμάτων αλουμινίου που κυκλοφορούν στην αγορά χωρίζονται κυρίως σε οκτώ σειρές. Παρακάτω παρουσιάζονται λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά τους.

Η σειρά 1000, έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε αλουμίνιο μεταξύ όλων των σειρών, με καθαρότητα άνω του 99%. Η επιφανειακή επεξεργασία και η διαμορφωσιμότητα μιας σειράς αλουμινίου είναι πολύ καλές, με την καλύτερη αντοχή στη διάβρωση σε σύγκριση με άλλα κράματα αλουμινίου, αλλά ελαφρώς χαμηλότερη αντοχή, που χρησιμοποιείται κυρίως για διακόσμηση.

Η σειρά 2000 χαρακτηρίζεται από υψηλή αντοχή, χαμηλή αντοχή στη διάβρωση και την υψηλότερη περιεκτικότητα σε χαλκό. Ανήκει στα υλικά αλουμινίου αεροπορίας και χρησιμοποιείται συνήθως ως δομικό υλικό. Είναι σχετικά σπάνιο στη συμβατική βιομηχανική παραγωγή.

Η σειρά 3000, που αποτελείται κυρίως από στοιχείο μαγγανίου, έχει καλή αποτροπή σκουριάς, καλή διαμορφωσιμότητα και αντοχή στη διάβρωση. Χρησιμοποιείται συνήθως στην παραγωγή δεξαμενών, δεξαμενών, διαφόρων δοχείων πίεσης και αγωγών για τη συγκράτηση υγρών.