Polityka taryfowa Stanów Zjednoczonych na produkty aluminiowe miała wielorakie skutki dla europejskiego przemysłu aluminiowego, a mianowicie:

1. Treść polityki taryfowej: Stany Zjednoczone nakładają wysokie cłacła na aluminium pierwotne i aluminium-produkty intensywne, ale złom aluminiowy jest wyłączony z zakresu opodatkowania.

2. Wywoływanie niedoboru podaży: Amerykańscy nabywcy wykorzystali lukę w polityce podatkowej dotyczącą zwolnienia złomu aluminiowego i wykupili europejski złom aluminiowy po wysokich cenach, co spowodowało gwałtowny wzrost cen europejskiego złomu aluminiowego i niedobór podaży.

3. Zakłócenie stabilności łańcucha dostaw: Złom aluminiowy jest ważnym surowcem do produkcji aluminium. Niedobór podaży spowodował, że europejscy producenci krajowi stanęli przed problemem ograniczonej podaży surowców, podniósł koszty produkcji, wpłynął na harmonogramy produkcji i dostawy produktów, a tym samym osłabił konkurencyjność europejskiego przemysłu aluminiowego.

4. Wyzwalanie obaw rynkowych: Problem niedoboru podaży wzbudził również obawy dotyczące szerszej wyprzedaży na europejskim rynku aluminium. Jeśli niedobór podaży będzie się pogłębiał, może to doprowadzić do dalszego spadku cen aluminium, co będzie miało większy wpływ na całą branżę.

W obliczu tego dylematu,Europejski przemysł aluminiowypodejmuje aktywne działania mające na celu walkę z tym zjawiskiem, takie jak wzmocnienie współpracy międzynarodowej w celu zwalczania zachowań spekulacyjnych, zwiększenie przez krajowych producentów wskaźnika recyklingu złomu aluminiowego i poszukiwanie nowych kanałów dostaw złomu aluminiowego.