Во моменталната нестабилна ситуација со глобалната трговија со метали, северноамериканскиот пазар на алуминиум е заглавен во невидена турбуленција, а потегот на „Рио Тинто“, најголемиот светски производител на алуминиум, е како тешка бомба, што дополнително ја турка оваа криза до кулминација.

Доплата за Рио Тинто: Катализатор за тензии на пазарот

Неодамна, според медиумските извештаи во вторник, Рио Тинто Груп воведе дополнителен данок на своитеалуминиумски производипродадено во Соединетите Американски Држави, наведувајќи ги ниските залихи и побарувачката што почнува да ги надминува достапните залихи. Оваа вест веднаш предизвика илјада бранови на северноамериканскиот пазар на алуминиум. Треба да се напомене дека Соединетите Американски Држави во моментов во голема мера се потпираат на странска понуда на алуминиум, а Канада е нивен најголем снабдувач, сочинувајќи над 50% од нивниот увоз. Потегот на Рио Тинто несомнено додава гориво на веќе исклучително напнатиот американски пазар на алуминиум.

Доплатата што ја наметнува Рио Тинто е уште едно зголемување на постојната основа на надоместокот. Цената на алуминиумот во САД веќе ја вклучува „премијата за Среден Запад“, што е дополнителен трошок повисок од референтната цена во Лондон, која ги покрива трошоците за транспорт, складирање, осигурување и финансирање. И овој нов доплата додава дополнителни 1 до 3 центи покрај премијата за Среден Запад. Иако износот може да изгледа мал, влијанието е всушност далекусежно. Според информирани извори, дополнителната такса плус премијата за Среден Запад додава дополнителни 2006 долари по тон на цената на суровината од приближно 2830 долари, што резултира со вкупна премија од над 70%, што е дури и повисоко од царината за увоз од 50% што ја постави Трамп. Жан Симард, раководител на Канадската асоцијација за алуминиум, истакна дека царината за алуминиум од 50% што ја постави американската влада значително го зголемува ризикот од чување залихи од алуминиум во САД. Промените во царината директно влијаат на економијата на трансакциите за финансирање на спот холдинг, барајќи од купувачите со договорни услови на плаќање што надминуваат 30 дена да платат вишок цена за да ги компензираат повисоките трошоци за финансирање за производителите.

Прелудиум на царините: Почеток на нерамнотежа на пазарот

Од почетокот на оваа година, прилагодувањето на царините за алуминиум од страна на администрацијата на Трамп стана катализатор за нерамнотежата на северноамериканскиот пазар на алуминиум. Во февруари, Трамп ја постави царината за алуминиум на 25%, а во јуни ја зголеми на 50%, тврдејќи дека има за цел да ги заштити американските индустрии. Оваа мерка го направи канадскиот алуминиум премногу скап за американските преработувачи на метали и потрошувачи, а пазарот брзо се префрли кон трошење на домашни залихи и залихи од складишта на размена.

Состојбата со залихите на алуминиум во магацините на Лондонската берза за метали во САД е најдобар доказ за тоа. Нејзиниот магацин во САД е без залихи од алуминиум, а последните 125 тони беа однесени во октомври. Залихите на берзата, како последна гаранција за физичко снабдување, сега се без муниција и храна. Најголемиот производител на алуминиум во САД, Алкоа, исто така изјави за време на конференцискиот повик за приходите од третиот квартал дека домашните залихи се доволни само за 35 дена потрошувачка, ниво што обично предизвикува зголемување на цените.

Во исто време, производителите на алуминиум од Квебек испорачуваат повеќе метал во Европа поради загубите на американскиот пазар. Квебек сочинува околу 90% од производствениот капацитет на алуминиум во Канада и е географски блиску до Соединетите Американски Држави. Првично природен купувач на американскиот пазар, сега го промени правецот поради царинските политики, што дополнително го влошува недостигот од понуда на американскиот пазар.

Специфична клаузула: „Главниот мозок зад сцената“ кој го влошува хаосот на пазарот

Специфичните одредби во соопштението на претседателот на САД дополнително ја влошија напнатата ситуација на северноамериканскиот пазар на алуминиум. Оваа клаузула предвидува дека доколку металот се топи и лее во Соединетите Американски Држави, увезените производи ќе бидат ослободени од алуминиумски тарифи. Оваа регулатива се чини дека има за цел да го поттикне развојот на домашната алуминиумска индустрија во Соединетите Американски Држави, но всушност создаде поголема побарувачка за алуминиум произведен во Америка од странски производители. Странските производители ги користат овие производи произведени во алуминиум и ги испорачуваат без данок во Соединетите Американски Држави, дополнително стеснувајќи го пазарниот простор за домашни алуминиумски производи во Соединетите Американски Држави и влошувајќи ја нерамнотежата помеѓу понудата и побарувачката на американскиот пазар на алуминиум.

Глобална перспектива: Северна Америка не е единственото „бојно поле“

Од глобална перспектива, тензијата на северноамериканскиот пазар на алуминиум не е изолиран феномен. Европа, која е исто така нето увозник на алуминиум, забележа намалување од околу 5% на регионалните премии во споредба со пред една година. Сепак, во последните недели, поради прекините во снабдувањето и спроведувањето на увозни такси од страна на ЕУ врз основа на емисиите на стакленички гасови од производствените процеси следната година, премиите се зголемија. Аналитичарите предвидуваат дека сегашниот глобален контекст ќе ја доведе глобалната референтна цена до пробивање на 3000 долари за тон.

Мајкл Видмер, раководител на истражувањето на метали во Банката на Америка, рече дека ако САД сакаат да привлечат понуда на алуминиум, мора да платат повисоки цени бидејќи САД не се единствениот пазар со недостиг на алуминиум. Ова гледиште остро ги истакнува моменталните тешкотии со кои се соочува северноамериканскиот пазар на алуминиум. Наспроти целокупната ограничена глобална понуда на алуминиум, политиката на високи тарифи на Соединетите Американски Држави не само што не успеа ефикасно да ги заштити домашните индустрии, туку и се втурна во подлабока криза со понудата.

Идни перспективи: Каде оди пазарот од тука?

Инцидентот со наметнувањето дополнителни трошоци од страна на „Рио Тинто“ несомнено го вклучи алармот за северноамериканскиот пазар на алуминиум. Потрошувачите и трговците го опишуваат сегашниот пазар како речиси нефункционален, а дополнителниот данок на „Рио Тинто“ е најјасен сигнал за тоа како царините на Трамп длабоко ја оштетуваат структурата на пазарот. Цената за испорака на алуминиум во Соединетите Американски Држави достигна историски максимум минатата недела, а идниот тренд на цените е сè уште полн со неизвесност.

За владата на САД, дали да продолжи да се придржува до политиките за високи тарифи и дополнително да го влоши хаосот на пазарот, или да ги преиспита политиките и да бара соработка и компромис со трговските партнери, стана тежок избор пред нас. За учесниците на глобалниот пазар на алуминиум, како да ги прилагодат стратегиите за справување со недостигот на снабдување и флуктуациите на цените во овој превирања, исто така, ќе биде сериозен тест. Како ќе се развива оваа „бура“ на северноамериканскиот пазар на алуминиум и какви промени ќе се случат во пејзажот на глобалниот пазар на алуминиум? Вреди да се посвети на нашето континуирано внимание.